ψυχοδυναμισμός

ο, Ν

1. (στον αποκρυφισμό) είδος ανθρώπινης υποθετικής ακτινοβολίας που εκπέμπεται από το σώμα ορισμένων μεσαζόντων και με την οποία ερμηνεύονται φαινόμενα τηλεπάθειας, τηλεκινησίας ή προαίσθησης

2. (στην ψυχιατρική) το σύνολο τών θεωριών για την ψυχική λειτουργία οι οποίες δίνουν έμφαση στις ψυχοδυναμικές όψεις της.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + δυναμισμός. Η λ. είναι αντιδάνειο, πρβλ. γαλλ. psychodynamisme].